Mijn Droom voor Nederland is
simpel
gratis
voor ieder mens
in Nederland
de hele wereld.
waarom niet?
Het doel:
geluk
voor ieder mens
in Nederland
de hele wereld.
simpel
gratis
waarom niet?
YOLOBOT (You Only Live Once But Others Too)
Aanleiding was de presentatie van het onderzoek naar het facebook-feestje "project-X" in Haren door Job Cohen.
Belangrijkste woord bleek de "jongerenkreet" YOLO (You Only Live Once.)
Niets mis mee, maar als dat ten koste gaat van anderen, zoals in Haren, dan klopt er iets niet met dit levensmotto.
Want die ander moet óók kunnen leven volgens datzelfde YOLO.
Daarom introduceer ik een nieuwe kreet: YOLOBOT!
Hoe krijgen we iedereen zover dat ze zich ook "BOT" gaan gedragen? Hoe maak je een modegril, een hype, hit, tweede natuur? Hoe maken we korte lontjes langer?
Had de financiële sector zich maar YOLOBOT gedragen...
Reclamejongens zouden zeggen: "Even erdoor rammen!" Zo vaak laten horen, dat het begrip vanzelf "blijft plakken". Via internet, Tv, Radio, etc..
Maar wie heeft de komende maanden het grootste "publieke bereik"? Dat lijkt me wel duidelijk. Dus laten we alle media-aandacht voor de kroning ook gebruiken.
Ook zoveel mogelijk jeugdige "trendsetters" kunnen YOLOBOT introduceren, gebruiken.
Rappers, popartiesten, tv-persoonlijkheden, et cetera.
Einde van hun programma, optreden: niet "doei", "dag" of "houdoe", maar: YOLOBOT!
Een beetje mazzel+hulp en wie weet lukt het om een enkeling, al is het maar heel even, een seconde te laten nadenken als hij op het punt staat iets stoms te gaan doen. Zoals in Haren, Eindhoven, Oosterhout.
Later besefte ik:
YOLOBOT is eigenlijk een zeer oude "wijsheid 2.0":
"Wat u niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet."
Willem-Alexander, Maxima & The Triple A's,
ik wens jullie een "YOLOBOT leven" toe.
Maar geef "je onderdanen" ook een kans
om eenzelfde YOLOBOT leven te kunnen leven.
Jullie hebben de macht en middelen
om de mogelijkheid te scheppen
een poging te wagen.
YOLOBOT!
https://deeljouwdroom.nl/participants/14977
RFTS
zaterdag 27 april 2013
vrijdag 26 april 2013
smoederke vertelt #3
1951. Mijn moeder was net getrouwd. Ja, met mijn vader.
Maar mijn moeder was ondanks de dreiging van gods boodschapper
niet van plan om elk jaar een kind te werpen.
Ze wilde eerst nog wat van haar nieuw verkregen, bevochten vrijheid genieten.
Ach, vrijheid.
Vrijheid en de kerk.
Vrijheid en god.
Wat te doen?
Voorbehoedsmiddelen?
Tja: géén pil, slechte condooms, die toen niet voor niets "kapotjes" werden genoemd. Spiraaltjes waren meestal pijnlijk.
Het meest gebruikte voorbehoedmiddel was... "vóór de zegen de kerk uit."
Hoef ik niet uit te leggen, toch?
Te laat, te laat,
sprak Winnetoe
het zaad is al
naar binnen toe.
[Jules Deelder]
MAAR,
ook dát was zondig volgens de kerk, dus ook volgens diezelfde "mneer pstoor".
Maar mijn vader deed het toch.
Na een tijdje kreeg mijn moeder wroeging. Dit is begin 1950, hè.
Ja, zó werkt religie!
(Het ouwe systeem: hou de massa dom, dan hou je ze eronder.
Dreig met "Hel en Verdoemenis", en de 3 K's (Koning, Kapitaal, Kerk) kunnen alles met het pleps doen.
Verleden tijd? HA!
Hoe denk je dat de crisis is ontstaan?
Wie gaat ervoor opdraaien?
Internet is groots en machtig, maar dit hebben ze nog steeds niet kunnen ontmaskeren, blootleggen.
De domme massa wordt nog steeds gemanipuleerd "waar ze bijstaan".
Mijn moeder zou zeggen: "Ge wor benukt waor ge baistaot!"
Sorry, moest ik even kwijt.)
Terug naar mijn ouderstijd:
Mijn vader moest dit maar eens gaan opbiechten, vond mijn moeder.
En zoals gebruikelijk kwam na enkele weken de pastoor langs.
Meestal rond etenstijd, zoals we ondertussen weten.
"Zo vrouwke,
nou kunde gaj de zegeningen van 'thuwelijk proeven en de huwelijkse plichten vervullen."
Kort gezegd: kinderen maken! (bitch!)
"Nou," zei mijn moeder, "dat was ik toch eigenlijk nog niet van plan."
"Maar moederke toch!!
Wa zegdumu nou?
Bende gaj vergetuh daddut oe kristelukke plicht is?!
In het trouwboekje zitten 10 pagina's voor de kinderen.
En er kunnen er altijd nog een paar worden aangeplakt.
Dus, geen paniek as de ellefde komt..."
Kortom, de pastoor was "un bietje kwaod." Wa dacht da meeske welnie?
"Zo vrouwke,
nou kunde gaj de zegeningen van 'thuwelijk proeven en de huwelijkse plichten vervullen."
Kort gezegd: kinderen maken! (bitch!)
"Nou," zei mijn moeder, "dat was ik toch eigenlijk nog niet van plan."
"Maar moederke toch!!
Wa zegdumu nou?
Bende gaj vergetuh daddut oe kristelukke plicht is?!
In het trouwboekje zitten 10 pagina's voor de kinderen.
En er kunnen er altijd nog een paar worden aangeplakt.
Dus, geen paniek as de ellefde komt..."
Kortom, de pastoor was "un bietje kwaod." Wa dacht da meeske welnie?
Maar mijn moeder was ondanks de dreiging van gods boodschapper
niet van plan om elk jaar een kind te werpen.
Ze wilde eerst nog wat van haar nieuw verkregen, bevochten vrijheid genieten.
Ach, vrijheid.
Vrijheid en de kerk.
Vrijheid en god.
Wat te doen?
Voorbehoedsmiddelen?
Tja: géén pil, slechte condooms, die toen niet voor niets "kapotjes" werden genoemd. Spiraaltjes waren meestal pijnlijk.
Het meest gebruikte voorbehoedmiddel was... "vóór de zegen de kerk uit."
Hoef ik niet uit te leggen, toch?
Te laat, te laat,
sprak Winnetoe
het zaad is al
naar binnen toe.
[Jules Deelder]
MAAR,
ook dát was zondig volgens de kerk, dus ook volgens diezelfde "mneer pstoor".
Maar mijn vader deed het toch.
Na een tijdje kreeg mijn moeder wroeging. Dit is begin 1950, hè.
Ja, zó werkt religie!
(Het ouwe systeem: hou de massa dom, dan hou je ze eronder.
Dreig met "Hel en Verdoemenis", en de 3 K's (Koning, Kapitaal, Kerk) kunnen alles met het pleps doen.
Verleden tijd? HA!
Hoe denk je dat de crisis is ontstaan?
Wie gaat ervoor opdraaien?
Internet is groots en machtig, maar dit hebben ze nog steeds niet kunnen ontmaskeren, blootleggen.
De domme massa wordt nog steeds gemanipuleerd "waar ze bijstaan".
Mijn moeder zou zeggen: "Ge wor benukt waor ge baistaot!"
Sorry, moest ik even kwijt.)
Terug naar mijn ouderstijd:
Mijn vader moest dit maar eens gaan opbiechten, vond mijn moeder.
Na veel aandringen ging hij dat doen. "Om van't gezaik af te zijn."
Na zijn verhaal gedaan te hebben in de biechtstoel, vroeg de pastoor of mijn vader er spijt van had en zou beloven het niet meer te doen.
"...eh...Nou", zei mijn vader, "...eh...dat durf ik niet te beloven."
Wel eerlijk van mijn vader.
Veel te eerlijk zo bleek,
want de pastoor zei dat hij dan de absolutie niet kon geven en hij kon gaan.
Na zijn verhaal gedaan te hebben in de biechtstoel, vroeg de pastoor of mijn vader er spijt van had en zou beloven het niet meer te doen.
"...eh...Nou", zei mijn vader, "...eh...dat durf ik niet te beloven."
Wel eerlijk van mijn vader.
Veel te eerlijk zo bleek,
want de pastoor zei dat hij dan de absolutie niet kon geven en hij kon gaan.
Mijn vader boos. Pisnijdig.
Hij stapte op de fiets en reed "meej zunne kwoaje kop" naar een klein dorpje verderop.
Ging daar te biecht en kreeg van die pastoor zo, "hoppa", de absolutie: drie weesgegroetjes, een onze vader en de oefening van berouw.
Mijn vader ging als een gelukkig man weer naar huis en kuste zijn vrouw.
Een jaar later was hun eerste kind geboren. (fok! fok! fok!)
Want erg zeker was dit voorbehoedmiddel niet.
Van hem heb ik dus sexuele voorlichting gekregen.
Hoe?
Nou, twee zinnetjes riep hij als ik "uit ging":
Één: "Probeer ut nie, want ge kunttut!." (probeer het niet, want je kunt het.)
Twéé: "Haanduh in oe zakkuh en fluituh!".(Handen in je zakken en fluiten.)
"Jaha, pahah! Houdoe!"
Gelukkig hadden wij toen al veel betere kapotjes. Anders.......
RFTS
Hij stapte op de fiets en reed "meej zunne kwoaje kop" naar een klein dorpje verderop.
Ging daar te biecht en kreeg van die pastoor zo, "hoppa", de absolutie: drie weesgegroetjes, een onze vader en de oefening van berouw.
Mijn vader ging als een gelukkig man weer naar huis en kuste zijn vrouw.
Een jaar later was hun eerste kind geboren. (fok! fok! fok!)
Want erg zeker was dit voorbehoedmiddel niet.
Van hem heb ik dus sexuele voorlichting gekregen.
Hoe?
Nou, twee zinnetjes riep hij als ik "uit ging":
Één: "Probeer ut nie, want ge kunttut!." (probeer het niet, want je kunt het.)
Twéé: "Haanduh in oe zakkuh en fluituh!".(Handen in je zakken en fluiten.)
"Jaha, pahah! Houdoe!"
Gelukkig hadden wij toen al veel betere kapotjes. Anders.......
RFTS
donderdag 25 april 2013
dinsdag 23 april 2013
vrijdag 19 april 2013
'Smoederke vertelt #2
Mijn oma voer (vaarde??) nog mee op het schip, dus moet dit rond 1930 zijn geweest.
Het schippersleven had een voordeel, net als bij boeren overigens:
"Och, vrouwke," zei meneer pastoor,
Het schippersleven had een voordeel, net als bij boeren overigens:
ze hadden meestal genoeg te eten. Net genoeg dan.
Schippers hadden ook meer "non food" producten, zoals kolen, textiel, zelfs huisraad. Afhankelijk van wat ze in het ruim vervoerden.
Als ze bijvoorbeeld een ritje kolen hadden, zorgden ze er voor, dat er altijd wat "overbleef" in het ruim.
Dat deden ze dan in hun kolenhok.
Tegenwoordig wordt dat "van de vrachtauto gevallen" genoemd.
Tegenwoordig wordt dat "van de vrachtauto gevallen" genoemd.
Mocht niet, maar als je moet kiezen tussen "iets stiekem achterhouden" of sterven van honger of in dit geval ook van de kou, dan kies je snel hoor.
Ze lagen aan de wal.
Ze lagen aan de wal.
Oma stond buiten op het schuitje onder een afdakje te koken op het kolenfornuisje.
Ja, alles was klein. Mijn opa was een soort van "keuterschippertje".
Naast haar stond het luik open van het kolenhok. Lekker vol met kolen.
Daar kwam de pastoor op bezoek.
Ja, vaak rond etenstijd. Geestelijken zijn ALTIJD al uitgekookt geweest. (Ze lullen lekker en ze vullen lekker. Buik en buidel.)
"Zo, vrouwke. Gaj hèdunne flinke berrug meej kolen.
"Zo, vrouwke. Gaj hèdunne flinke berrug meej kolen.
Kannikkernie tweej emmerkus van kraiguh?" 1)
Mijn oma keek geschokt. Zij wist ook wel dat ze er zelf niet echt eerlijk aan was gekomen. Zij wist ook wel dat m'neer pastoor dat ook wist. Ze fluisterde:
"Maar meneer pastoor, daddis toch stelen?"
Mijn oma keek geschokt. Zij wist ook wel dat ze er zelf niet echt eerlijk aan was gekomen. Zij wist ook wel dat m'neer pastoor dat ook wist. Ze fluisterde:
"Maar meneer pastoor, daddis toch stelen?"
"Och, vrouwke," zei meneer pastoor,
"dan komde gaj baj maj maar un kirke te biechten, hoor." 2)
RFTS
Op verzoek van lezers van de eerste "Smoedurku vertelt" een hertaling van enkele zinnen:
1) "Zo, vrouwtje. Jij hebt een flinke berg met kolen. Kan ik er niet 2 emmers van krijgen?
2) "...dan kom jij bij mij maar een keer biechten, hoor."
RFTS
Op verzoek van lezers van de eerste "Smoedurku vertelt" een hertaling van enkele zinnen:
1) "Zo, vrouwtje. Jij hebt een flinke berg met kolen. Kan ik er niet 2 emmers van krijgen?
2) "...dan kom jij bij mij maar een keer biechten, hoor."
donderdag 18 april 2013
'Smoederke vertelt #1
Mijn moeder is "Smoederke". Komt van "Oos Moederke".
(Ik twijfel of ik moet schrijven: "moederke" of "moedurku".)
Waarom is mij een raadsel,
maar Brabanders noemen elk familielid bij naam plus het "bezittelijke voorvoegsel": ONS. Oos.
Een zus die Nellie heet, wordt dus "oosNel", oftewel, snel uitgesproken: "sNel."
Hoe traag ze ook is, ze blijft "sNel".
Bij Jan wordt het wat lastiger: Onze Jan, wordt: OozuJan. Dat is te lastig om snel uit te spreken. Dus wordt het: oosJan.
Johan wordt: Onze Johan, wordt oozeJohan. Klinkt bijna als "ôzejuwan".
Buren in de Randstad hebben jarenlang gedacht, dat deze broer "Don Juan" heette.
Dat hebben we uit moeten leggen. Ze keken hem altijd zo vreemd aan als hij binnenkwam. We snappen nu ook hun grappen: "Kom je net van je vriendin?" "Hoewist, Womeniser?" "Nix voor te betalen?" "Niet echt een vooruitziende blik, die ouders van je."
Maar vooral hun verbaasde blik. Je zag ze denken: Huh, hij??...een "Don Juan"?
Goed.
De volgende verhaaltjes komen van mijn moeder. Inderdaad: "Oosmoederke".
Een geweldige vrouw van 87 jaar. Wandelt nog elke dag één, soms twee uur. Is erg fit en "goed bij de pinken."
Ze maakt zich nog voak kwoad (vaak boos) over "de toestanden in de wereld."
Dat vind ik een goed teken.
Pas als ze zich niet meer opwindt over de wereld, dan ga ik me zorgen maken.
Het zal rond 1935 zijn geweest.
Mijn oma van moeders kant, de "schipperskant" van de familie, woonde "aan de wal". Haar man, mijn opa dus, ging dan alleen varen. Hij vertrok maandag heel vroeg. Zelfs zondagavond al. Mocht eigenlijk niet, want zondag was rustdag. Na een week van bikkelhard werken en weinig slaap kwam hij thuis. Soms zaterdag. Soms zondag. Soms bleef bij twee weken weg. Lag natuurlijk aan de klus, reis die hij aangenomen had.
Nu kwam hij vrijdagavond thuis. Goeie Vrijdag.
"Motte gaj nie goan biechten?" vroeg oma. (Moet jij niet gaan biechten)
"Huh?" zei mijn opa, "Waarom?" Dan werd mijn oma ongeduldig.
"Omdattut goeie vrijdag is. Ge MOT goan biechten!"
(Omdat het Goede Vrijdag is. Je MOET dan biechten.)
Grote zucht van opa en het verweer,
"Maor kzounie wetuh wah!. (Ik zou niet weten wat ik moet opbiechten!)
Kheb, godnondeju de hele week alleen maar op dé schipke gezeten."
"Dan verzinde mar wâ!", zei oma en riep:
"Ik wit wa! ge het de heule week op dé schip gezeten mej alleen mar brood en spek."
Ja, die schippers aten een dikke snee brood en sneden dan een reep van het spek af als beleg.
Dus zei oma: "Wa hedde gaj op goeje vrajdag gegeten? Spek! En ge wit daggu op vrajdag gin vlees mag etûh, zéker nie op goeje vrajdag!"
(Wat heb je op Goede Vrijdag gegeten? Spek!
En je weet dat je op vrijdag geen vlees mag eten en zeker niet op Goede Vrijdag!!)
Om van't gezeik af te zijn, ging mijn opa naar de kerk en vertelde aan de pastoor, dat hij op goeie vrijdag vlees had gegeten.
"Hedde'r spijt van?" vroeg meneer pastoor. "
"Tja," zei de pastoor, "dan kannikoe de absolutie niet geven."
Waarop mijn opa fel reageerde met:
"Ach, man, dan verstaod'oe vaknie!" en liep kwaad weg.
(Ach man, dan versta je je vak niet!)
RFTS
(Ik twijfel of ik moet schrijven: "moederke" of "moedurku".)
Waarom is mij een raadsel,
maar Brabanders noemen elk familielid bij naam plus het "bezittelijke voorvoegsel": ONS. Oos.
Een zus die Nellie heet, wordt dus "oosNel", oftewel, snel uitgesproken: "sNel."
Hoe traag ze ook is, ze blijft "sNel".
Bij Jan wordt het wat lastiger: Onze Jan, wordt: OozuJan. Dat is te lastig om snel uit te spreken. Dus wordt het: oosJan.
Johan wordt: Onze Johan, wordt oozeJohan. Klinkt bijna als "ôzejuwan".
Buren in de Randstad hebben jarenlang gedacht, dat deze broer "Don Juan" heette.
Dat hebben we uit moeten leggen. Ze keken hem altijd zo vreemd aan als hij binnenkwam. We snappen nu ook hun grappen: "Kom je net van je vriendin?" "Hoewist, Womeniser?" "Nix voor te betalen?" "Niet echt een vooruitziende blik, die ouders van je."
Maar vooral hun verbaasde blik. Je zag ze denken: Huh, hij??...een "Don Juan"?
Goed.
De volgende verhaaltjes komen van mijn moeder. Inderdaad: "Oosmoederke".
Een geweldige vrouw van 87 jaar. Wandelt nog elke dag één, soms twee uur. Is erg fit en "goed bij de pinken."
Ze maakt zich nog voak kwoad (vaak boos) over "de toestanden in de wereld."
Dat vind ik een goed teken.
Pas als ze zich niet meer opwindt over de wereld, dan ga ik me zorgen maken.
Het zal rond 1935 zijn geweest.
Mijn oma van moeders kant, de "schipperskant" van de familie, woonde "aan de wal". Haar man, mijn opa dus, ging dan alleen varen. Hij vertrok maandag heel vroeg. Zelfs zondagavond al. Mocht eigenlijk niet, want zondag was rustdag. Na een week van bikkelhard werken en weinig slaap kwam hij thuis. Soms zaterdag. Soms zondag. Soms bleef bij twee weken weg. Lag natuurlijk aan de klus, reis die hij aangenomen had.
Nu kwam hij vrijdagavond thuis. Goeie Vrijdag.
"Motte gaj nie goan biechten?" vroeg oma. (Moet jij niet gaan biechten)
"Huh?" zei mijn opa, "Waarom?" Dan werd mijn oma ongeduldig.
"Omdattut goeie vrijdag is. Ge MOT goan biechten!"
(Omdat het Goede Vrijdag is. Je MOET dan biechten.)
Grote zucht van opa en het verweer,
"Maor kzounie wetuh wah!. (Ik zou niet weten wat ik moet opbiechten!)
Kheb, godnondeju de hele week alleen maar op dé schipke gezeten."
"Dan verzinde mar wâ!", zei oma en riep:
"Ik wit wa! ge het de heule week op dé schip gezeten mej alleen mar brood en spek."
Ja, die schippers aten een dikke snee brood en sneden dan een reep van het spek af als beleg.
Dus zei oma: "Wa hedde gaj op goeje vrajdag gegeten? Spek! En ge wit daggu op vrajdag gin vlees mag etûh, zéker nie op goeje vrajdag!"
(Wat heb je op Goede Vrijdag gegeten? Spek!
En je weet dat je op vrijdag geen vlees mag eten en zeker niet op Goede Vrijdag!!)
Om van't gezeik af te zijn, ging mijn opa naar de kerk en vertelde aan de pastoor, dat hij op goeie vrijdag vlees had gegeten.
"Hedde'r spijt van?" vroeg meneer pastoor. "
"Spijt? Neuh nie echt. 'Kheb niks aanders te vrète op zo'n schipke." zei opa.
"Tja," zei de pastoor, "dan kannikoe de absolutie niet geven."
Waarop mijn opa fel reageerde met:
"Ach, man, dan verstaod'oe vaknie!" en liep kwaad weg.
(Ach man, dan versta je je vak niet!)
RFTS
vrijdag 5 april 2013
Beleid maakt meer kapot.....
(Van onze beleidsmedewerker Juleke)
Dat beleid moeten ÁNDEREN op de werkvloer uitvoeren.
Die anderen doen zeg maar het werk.
Dat kan goed gaan,
als de beleidsmaker weet waarover hij het heeft.
Uit eigen ervaring! Vanuit zijn arbeidsverleden, maar vooral nog steeds in het heden.
Dus hij moet het werk waarover hij beslissingen neemt
ook daadwerkelijk hebben gedaan, maar liefst nog steeds doen!
Zijn ervaring met zijn werk kan niet bestaan uit een dagdeel even "op werk(?)bezoek",
nee, een paar jaar, minimaal, met de poten in de klei.
Dat is één.
Zijn ervaring met zijn werk kan niet bestaan uit een dagdeel even "op werk(?)bezoek",
nee, een paar jaar, minimaal, met de poten in de klei.
Dat is één.
Dan is er ook nog een gelaagde managementstructuur.
"Bevelen" worden "naar beneden" doorgegeven.
Bij mislukking wijst men omlaag.
Bij succes wijst men omhoog.
(In het gunstige geval vertelt de manager dat hij
"het eggnie allemaal nie helemaal nie alleen heeft kunnen doen nie."
Nou, dan zitten ze "daar beneden" te glimmen hoor.)
Er bestaat een spel waarbij men aan elkaar een zin moet doorgeven.
Fluisterend zodat niemand het kan horen.
De laatste van de groep vertelt hardop wat hij heeft gehoord:
laggûh man, want er klopt helemaal niks meer van.
Gelukkig is dit maar een spel.
Zou je denken.
"Bevelen" worden "naar beneden" doorgegeven.
Bij mislukking wijst men omlaag.
Bij succes wijst men omhoog.
(In het gunstige geval vertelt de manager dat hij
"het eggnie allemaal nie helemaal nie alleen heeft kunnen doen nie."
Nou, dan zitten ze "daar beneden" te glimmen hoor.)
Er bestaat een spel waarbij men aan elkaar een zin moet doorgeven.
Fluisterend zodat niemand het kan horen.
De laatste van de groep vertelt hardop wat hij heeft gehoord:
laggûh man, want er klopt helemaal niks meer van.
Gelukkig is dit maar een spel.
Zou je denken.
Jammer.
Het is zelfs erger:
zelfs de schuld van een onuitvoerbaar plan wordt doorgeschoven naar de laatste, allerlaagste schakel: zij hebben niet goed geluisterd, zijn te lui, te dom, te...vul maar in.
Hoe hoger op de piramide, "des te minder fouten je kunt maken".
Hoe hoger op de piramide, "des te meer je verdient."
En gaat de onderste laag het je moeilijk maken, dan zeg je als manager
"dit is geen probleem, maar een uitdaging!"
Wat een luizenbaan hè.
Ik zal me beperken tot het onderwijs, omdat ik daar zelf ervaring in heb. Ja, werkend!
Een idee, plan, wet, "vernieuwing"
Hoe hoger op de piramide, "des te minder fouten je kunt maken".
Hoe hoger op de piramide, "des te meer je verdient."
En gaat de onderste laag het je moeilijk maken, dan zeg je als manager
"dit is geen probleem, maar een uitdaging!"
Wat een luizenbaan hè.
Ik zal me beperken tot het onderwijs, omdat ik daar zelf ervaring in heb. Ja, werkend!
Een idee, plan, wet, "vernieuwing"
wordt gelanceerd door een beleidsmaker.
Iedereen in "het veld" moet ermee aan de slag, ermee leren werken, ermee kunnen omgaan, het zich eigen maken, bijscholen, extra voorbereiden, et cetera.
Daarnaast moeten allerlei materiële zaken worden geregeld, zoals
papier, boeken, methodes, handleidingen, programma's, bijscholingscursussen, vergaderingen, evaluaties invullen en interpreteren, et cetera, et cetera.
Vaak moeten ook de klaslokalen en de schoolgebouwen een aanpassing en/of verbouwing ondergaan. Niet één school, hè; alle scholen.
Vele jaren later druppelen de eindevaluaties binnen. Naar boven, naar de managers, beleidsmakers.
Ja, druppelen, want de meeste werknemers in de zorg en het onderwijs hebben vaak last van "gezagsrespect", oftewel alles wat "van boven komt" zal wel goed zijn.
Na zo'n vijf jaar heeft men een duidelijk beeld: Nee, da's niks.
Tja, en dan? Terugdraaien? Fouten erkennen?
Nee natuurlijk niet. Gewoon aan blijven modderen. Doorduwen. Uitdaging!
Ondertussen is er vast een nieuwe minister of staatssecretaris van Onderwijs benoemd, die zijn naam ook in "de anale" wil hebben, dus die verzint weer een nieuw onuitvoerbaar plan.
Wat is hier nou tegen te doen?
Simpel!
Als beleidsmakers, bestuurders, managers of zelfs ministers met een nieuw voorstel komen,
Iedereen in "het veld" moet ermee aan de slag, ermee leren werken, ermee kunnen omgaan, het zich eigen maken, bijscholen, extra voorbereiden, et cetera.
Daarnaast moeten allerlei materiële zaken worden geregeld, zoals
papier, boeken, methodes, handleidingen, programma's, bijscholingscursussen, vergaderingen, evaluaties invullen en interpreteren, et cetera, et cetera.
Vaak moeten ook de klaslokalen en de schoolgebouwen een aanpassing en/of verbouwing ondergaan. Niet één school, hè; alle scholen.
Vele jaren later druppelen de eindevaluaties binnen. Naar boven, naar de managers, beleidsmakers.
Ja, druppelen, want de meeste werknemers in de zorg en het onderwijs hebben vaak last van "gezagsrespect", oftewel alles wat "van boven komt" zal wel goed zijn.
Na zo'n vijf jaar heeft men een duidelijk beeld: Nee, da's niks.
Tja, en dan? Terugdraaien? Fouten erkennen?
Nee natuurlijk niet. Gewoon aan blijven modderen. Doorduwen. Uitdaging!
Ondertussen is er vast een nieuwe minister of staatssecretaris van Onderwijs benoemd, die zijn naam ook in "de anale" wil hebben, dus die verzint weer een nieuw onuitvoerbaar plan.
Wat is hier nou tegen te doen?
Simpel!
Als beleidsmakers, bestuurders, managers of zelfs ministers met een nieuw voorstel komen,
moeten ze het eerst ZÉLF minimaal een jaar in praktijk brengen om te toetsen.
Waarom gebeurt dat niet?
Weer simpel: ze kunnen het geen week volhouden.
Zet een manager voor de klas en hij is na een week afgebrand. Totaal! Vaak al na één dag.
Zet een manager op de gesloten afdeling van een verzorgingstehuis en hij zal het na een dag al voor gezien houden. Plus:
Managers, “die kosten veul te duur! Ja toch? Niet dan? Nou dan? Weet je wel wat die schalen?”
"Hoe duur is mijn idee?"
Laten we eerlijk zijn; managers zijn véél te duur om voor de klas te zetten?
Geef managers hetzelfde salaris als leerkrachten.
Komen ze nog goed weg,
want die managers doen en kunnen het echte werk niet eens.
Ze zouden herscholing moeten krijgen of zich nooit met het de inhoud mogen bemoeien.
Financiële zaken, onderhoud gebouw(en), communicatie met de buitenwereld, PR, al dat soort zaken kunnen ze wel doen, maar over de inhoud weten ze niets.
Dus
als de beleidsverzinner één jaar zijn eigen idee in praktijk heeft getoetst, weet hij meer dan genoeg.
In totaal kost dit maar één man-jaar-normaal-leraren-salaris aan arbeid en geen 100.000 man-jaren.
Ja, die ene klas waarin hij zijn experiment doet is de lul.
Laat daarom een "ervaringsdeskundige" (lees: een ervaren leerkracht)
achter in de klas de boel een beetje in de gaten houden. Die kan ook nog als adviseur dienen.
(Enig idee hoeveel adviseurs verdienen? Echt veel meer dan een simpele leerkracht.)
Voor elk nieuw idee wordt een andere test-groep aangewezen.
Maar meestal merkt hij na twee weken al of het enige kans van slagen heeft.
En anders zijn "adviseur" wel. Die zit zich waarschijnlijk na een ochtend al te verbijten.
Dus kan hij tijdens het toets-proces al tussentijds evalueren, gaan verbeteren, sleutelen, ideeën die opkomen tijdens deze periode toepassen, en weer verder gaan of juist teruggaan of stoppen.
Voortijdig stoppen en het idee simpel verwerpen is nog steeds geen ramp.
Al is het na een maand of zelfs een jaar. "Beter ten halve gekeerd, dan..."
Want al met al worden op deze manier honderden werkjaren, miljoenen euro's bespaard, en een ongelooflijke berg ergernis, stress.
Dan blijft de motivatie van leerkrachten die het eigenlijke werk moeten doen ook behouden.
Dat is heel wat waard: een leerkracht die met plezier zijn werk kan doen. Het werk waarvoor hij dit beroep heeft gekozen. Zijn passie.
Ik zou zeggen; DOEN!
Maar ja, wie gaat dit plan managen?
Iemand? Niemand?
Nou, vooruit maar weer; dan doe ik het wel.
Juuleke.
P.S.
Daarbij komt dat managers in het onderwijs en de zorg helemaal niets te vrezen hebben.
Hun werkvolk gaat echt het werk niet stilleggen uit protest.
Zijn ze bang voor "de autoriteit, het gezag"?
Zeker! Absoluut!
Weer simpel: ze kunnen het geen week volhouden.
Zet een manager voor de klas en hij is na een week afgebrand. Totaal! Vaak al na één dag.
Zet een manager op de gesloten afdeling van een verzorgingstehuis en hij zal het na een dag al voor gezien houden. Plus:
Managers, “die kosten veul te duur! Ja toch? Niet dan? Nou dan? Weet je wel wat die schalen?”
"Hoe duur is mijn idee?"
Laten we eerlijk zijn; managers zijn véél te duur om voor de klas te zetten?
Geef managers hetzelfde salaris als leerkrachten.
Komen ze nog goed weg,
want die managers doen en kunnen het echte werk niet eens.
Ze zouden herscholing moeten krijgen of zich nooit met het de inhoud mogen bemoeien.
Financiële zaken, onderhoud gebouw(en), communicatie met de buitenwereld, PR, al dat soort zaken kunnen ze wel doen, maar over de inhoud weten ze niets.
Dus
als de beleidsverzinner één jaar zijn eigen idee in praktijk heeft getoetst, weet hij meer dan genoeg.
In totaal kost dit maar één man-jaar-normaal-leraren-salaris aan arbeid en geen 100.000 man-jaren.
Ja, die ene klas waarin hij zijn experiment doet is de lul.
Laat daarom een "ervaringsdeskundige" (lees: een ervaren leerkracht)
achter in de klas de boel een beetje in de gaten houden. Die kan ook nog als adviseur dienen.
(Enig idee hoeveel adviseurs verdienen? Echt veel meer dan een simpele leerkracht.)
Voor elk nieuw idee wordt een andere test-groep aangewezen.
Maar meestal merkt hij na twee weken al of het enige kans van slagen heeft.
En anders zijn "adviseur" wel. Die zit zich waarschijnlijk na een ochtend al te verbijten.
Dus kan hij tijdens het toets-proces al tussentijds evalueren, gaan verbeteren, sleutelen, ideeën die opkomen tijdens deze periode toepassen, en weer verder gaan of juist teruggaan of stoppen.
Voortijdig stoppen en het idee simpel verwerpen is nog steeds geen ramp.
Al is het na een maand of zelfs een jaar. "Beter ten halve gekeerd, dan..."
Want al met al worden op deze manier honderden werkjaren, miljoenen euro's bespaard, en een ongelooflijke berg ergernis, stress.
Dan blijft de motivatie van leerkrachten die het eigenlijke werk moeten doen ook behouden.
Dat is heel wat waard: een leerkracht die met plezier zijn werk kan doen. Het werk waarvoor hij dit beroep heeft gekozen. Zijn passie.
Ik zou zeggen; DOEN!
Maar ja, wie gaat dit plan managen?
Iemand? Niemand?
Nou, vooruit maar weer; dan doe ik het wel.
Juuleke.
P.S.
Daarbij komt dat managers in het onderwijs en de zorg helemaal niets te vrezen hebben.
Hun werkvolk gaat echt het werk niet stilleggen uit protest.
Zijn ze bang voor "de autoriteit, het gezag"?
Zeker! Absoluut!
Maar vooral zijn ze veel te lief, te bevlogen, voelen zich te verantwoordelijk voor hun patiënten, cliënten, leerlingen.
En te veel vertrouwen in anderen. Tja, meestal deugen ze ook nog. Zij wel.
Ze gaan er vanuit dat managers hetzelfde zijn.
"Laat mij mijn werk doen, doe jij het jouwe..."
"Ik doe waar ik goed in ben, jij doet waar jij goed in bent...Toch?"
Dachten en deden managers dat maar.
Managers...zijn zelfs te beroerd om "sorry" te zeggen.
Neem het lerarentekort.
01-12-2022 (Jazeker, bijna 10 jaar later. vooruitkijken kan op internet.)
omdat ze niks produceren.
05-10-2021
11 Jaar gaat het goed.
Dan gaat de gemeente zich ermee bemoeien.
Met subsidie, managers, strategen en noem maar op.
Nu zitten ze met een half miljoen schuld en de opleiding is gestopt.
Alle toekomstige leerlingen kunnen het verder wel vergeten.
Statushouders, kutmarokkaantjes, slappe allochtoontjes en een enkele blanke die te beroerd is om uit zijn ogen te kijken.
Tja, het is niet anders.
Wat hun geheim is?
Op tijd komen en niet lullen maar doen.
Veel aandacht. Een soort van Leerling-Gezel-Meester.
Het onderwijs verzuipt in de massa mensen die NIET voor de klas staan:
Ondertussen (02-12-2022)
-------------------------------------------Nog wat lees- en soms wat lachvoer:-----------------------
En wie verdient het meest?
maar ja
zeg dat maar eens tegen de managers
Joop Visser en Jessica van Noord
zingen over "Onze jan" is manager geworden.
16-02-2022
(Wat is er na 9 jaar veranderd?)
Peter de Waard ziet dat na twee jaar corona het kaf van het koren is gescheiden,
de zinloze banen van de zinvolle banen.
Bart van Grunt
is een bestuurder
die over het lerarentekort schrijft in De Stentor
Zo van "het moet maar eens afgelopen zijn met dat part-time werken (
Oei.
Kijk zo redeneert een manager:
Simpel een kwestie van cijfertjes. Zoveel fte, zoveel leerkrachten. Hoppa: overschot!
Maar
Hoe snel gaan de "ziekteverzuim cijfers" dán wel niet omhoog?
Half onderwijzend Nederland met een burn-out binnen een paar maanden.
(Vooral) vrouwen die helemáál niet meer het onderwijs in gaan, omdat ze hun eigen kinderen belangrijk(er) vinden. Gaan ze wel een paar dagen bij de Hema of op een kantoor werken.
Jelmer schrijft verder:
"€77.203. Hij werkte daarvoor 122 dagen.
Omgerekend naar een heel jaar zou dat meer zijn dan de €182.000 die in 2013 als maximum werd gesteld voor het voortgezet onderwijs" Kassa
Volgens de gemeente en De Grunt zelf is de berekening niet volledig. Er is onder meer geen rekening gehouden met de 21 procent BTW die de interim-bestuurder moest betalen over zijn verdiende salaris.
Vakantie
Ook is niet verdisconteerd dat hij, anders dan managers in vaste dienst, alleen werd uitbetaald over gewerkte uren en tijdens vakanties niet werd doorbetaald. Evenmin is rekening gehouden met de forse reiskostenvergoeding die in het salaris was opgenomen.
Wageningen Universiteit
De wet gaat per 1 januari gelden maar het Ministerie van Binnenlandse Zaken houdt de salarissen al een paar jaar in de gaten. Wageningen Universiteit was in de Vallei net als in voorgaande jaren weer goed voor de meeste vermeldingen. Het salaris van de dit jaar aangetreden topvrouw Louise Fresco valt wel binnen de norm.
Als ik dit ergens vertel, geloven mensen het niet. Maar het is echt zo, terwijl ik vorig jaar rond deze tijd voor volle klassen stond, zat de bestuurder op kantoor te zoomen en die krijgt natuurlijk 4000 euro bonus. Dat je het bedacht krijgt, dat het gewoon kan, dat zegt alles.
(11-03-2020)
Ik kom uit een tijd dat je bang was van de politie.
Ook niet goed?
Nou, kweenie,
maar volgens mij toch echt wel beter dan dit:
Agenten die
bang zijn voor hun leidinggevenden plus
bang zijn voor de publieke opinie, plus
bang voor het gespuis op straat, plus
bang zijn voor het papierwerk...
(17-09-2018)
Vooruitblik op "Lerarentekort" (07-07-2016)
Natuurlijk luistert er niemand naar mij.
Maar misschien wel naar Hugo Borst.
Maakt een BN-er zich ook nog eens nuttig <;-))
(08-07-2016)
Gelukkig:
Schaf om te beginnen de misleidende labels "hoogopgeleid" en "laagopgeleid" af
"Geef de macht aan de mensen die iets kunnen
in plaats van aan de mensen die denken iets te kunnen toetsen."
(03-07-2017)
Denker des Vaderlands denkt er het zijne van
René ten Bos in Trouw.
(01-11-2017)
Zal het ooit veranderen?
Ach, je kunt ze ontslaan, maar dan ben je er nog niet van af hoor.
Een ex-bestuurder krijgt 8 jaar lang een vette bak met geld.
(29-07-2018)
(13-08-2018)
Ach de zorg
...nu komt het meest gebruikte clisjee....
Om depressief van te worden
Menzis keert pas uit .....als er resultaat is.
Net als een gebroken been. Je krijgt je geld pas terug als je kunt lopen.
Enkele twitteraars vertellen hun verhaal:
Rianne Meijer
ook op de radio
Aafke Romein
Moon2602
SoundsOfDistress (goeie vergelijking met suikerziekte.)
"Sounds Of Distress" krijgt zelfs een reactie van Menzis....
Dan kan ik alleen maar weer uitroepen:
"Ach, de taal, de taal, de taal!"
Het enige instrument waarmee je kunt liegen.
Enkel met taal kun je wat krom is recht lullen.
Advies
Grof geld verdienen aan "gebakken lucht"
(25-08-2018)
Arie Slob - onze minister voor basis- en voortgezet onderwijs en media -
heeft voor de klas gestaan.
Mooi
Heel Mooi
Dat wist ik niet.
Dus...hij moet "van wanten weten en van de hoed en de rand". Enzo.
Ik heb dit artikel niet gelezen, maar de kop zegt genoeg:
OK Arie...
laat ik het positief bekijken
je zit niet meer in het onderwijs.
(Wil niet zeggen dat je nu minder kapot maakt hè Arie, was dat maar waar.)
Lees dit twitter-draadje van Miss Baukje maar eens.
Och Arie,
als je geen oog hebt voor je leerlingen
kun je je verhaal wel aan 1000 man vertellen.
Is gelijk heel Nederland onderwezen.
Scheelt een berg pegels jongûh!
Want uiteindelijk gaat het enkel en alleen om de poen!
Ton van Haperen
zou alles af willen breken en dan vanaf de grond, de basis alles weer opnieuw opbouwen.
Kleinschaligheid is wat mij betreft het sleutelwoord.
"Wij doen wat Ton van Haperen wil."
Een overzicht van zijn artikelen.
(28-06-2016)
"Miljoenen aan zorggeld verdwijnen in zakken directeuren"
"Ik ben verbaasd dat je in de zorg zo gemakkelijk geld kunt verdienen.
Het is een goudmijn', zegt professor Accountancy Jeroen Suijs van Tilburg University.
'Via winsten verdwijnt heel wat zorggeld in de zakken van de directie', aldus professor Harrie Verbon, van Openbare Financiën van dezelfde universiteit.
Verbon schat dat de overheid 1 miljard euro kan besparen op een totaalbedrag van 31 miljard aan zorggeld."
(3-03-2019)
Pff...drie jaar later
De zuurgraad van dokters verontrust me....
Volkskrant.
(24-03-2019)
Deze aflevering van Tegenlicht gaat over "Bull-shitbanen"
Meestal managers, beleidsmakers, coaches, etc.
allemaal onzinnige banen.
Maar dat wisten we al.
David Graeber (antropoloog en auteur van ‘Bullshitjobs’)
heeft heel veel interessante dingen te vertellen.
Lees ook het bijgevoegde artikel "Werk zonder waarde."
(04-05-2019)
Bij de zorg
hebben ze (weer) eens goed naar "de marktwerking in de zorg" gekeken
en komen dan ook tot de conclusie
"Nee, da's niks! De geest moet weer terug in de fles..."
(Eerst maar eens de fles en de geest vinden.)
Vogelvrije Huisarts vat het artikel samen.
En je verwacht het niet hè:
(Overigens,
dit is de toenmalig minister van VWS Hans Hoogervorst
Hij wordt gezien als de geestelijk vader van het nieuwe zorgstelsel (2006)
Hocus Pocus van consultancybureaus
Wat dat met auto's te maken heeft weet ik ook niet.
Het schoolbestuur
bij Eva Jinek:
"...met deze tekorten..."
‘Ik gooi nooit iets weg’, zegt Hans Buijing terwijl hij een doos op de vergadertafel zet in zijn kantoor van Zorgthuisnl, de koepelorganisatie voor thuiszorg. Twaalf jaar geleden stuurde het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) deze ‘box’ naar zorgorganisaties en bedrijven. Het illustreert volgens Buijing wat er nu misgaat. ‘Grieppandemie. Wees voorbereid’, staat in grote letters op de buitenkant. ‘Niemand twijfelt. Een nieuw griepvirus zal ons treffen. Is uw organisatie er klaar voor?’ De doos zit vol met uitgewerkte draaiboeken voor een grote uitbraak.
de vraag
"Hogeropgeleiden snappen niet wat zij van lageropgeleiden vragen?"
Volgens de gemeente en De Grunt zelf is de berekening niet volledig. Er is onder meer geen rekening gehouden met de 21 procent BTW die de interim-bestuurder moest betalen over zijn verdiende salaris.
Vakantie
Ook is niet verdisconteerd dat hij, anders dan managers in vaste dienst, alleen werd uitbetaald over gewerkte uren en tijdens vakanties niet werd doorbetaald. Evenmin is rekening gehouden met de forse reiskostenvergoeding die in het salaris was opgenomen.
Wageningen Universiteit
De wet gaat per 1 januari gelden maar het Ministerie van Binnenlandse Zaken houdt de salarissen al een paar jaar in de gaten. Wageningen Universiteit was in de Vallei net als in voorgaande jaren weer goed voor de meeste vermeldingen. Het salaris van de dit jaar aangetreden topvrouw Louise Fresco valt wel binnen de norm.
Jelmer kreeg veel interessante reacties.
Deze van Kim Castenmiller vond ik wel typerend. (Lees de hele discussie.)
Ook Bart de Grunt zelf krijgt reacties op zijn artikel.
(11-03-2020)
Ik kom uit een tijd dat je bang was van de politie.
Ook niet goed?
Nou, kweenie,
maar volgens mij toch echt wel beter dan dit:
Agenten die
bang zijn voor hun leidinggevenden plus
bang zijn voor de publieke opinie, plus
bang voor het gespuis op straat, plus
bang zijn voor het papierwerk...
(17-09-2018)
Vooruitblik op "Lerarentekort" (07-07-2016)
Natuurlijk luistert er niemand naar mij.
Maar misschien wel naar Hugo Borst.
Maakt een BN-er zich ook nog eens nuttig <;-))
(08-07-2016)
Gelukkig:
(29-08-2016)
Zou Rutger Bregman mijn blog.....neee joh!
Die is slim genoeg om ongeveer dezelfde conclusies te trekken
Betere tekst, natuurlijk. ("Niet WAT, maar HOE en WIE het zegt")
Jos De Blok zegt en DOET precies wat ik bedoel!
Het kan dus wel!
(26-06-2017)
En het houdt niet op.
Blog van "Meneer Periera" - "Sander, regel jij dit even?"
Halverwege komt Pereira op hetzelfde idee:
Sander Dekker ga eerst maar eens de praktijk in!
(27-06-2017)
STAKEN! Docenten en leerkrachten gaan staken.
Echt waar.
Een dag? Twee? Een week?
Nee joh: een heel uur! Zestig minuten!
(30-06-2016)
Marianne Zwagerman in VK-columnSchaf om te beginnen de misleidende labels "hoogopgeleid" en "laagopgeleid" af
"Geef de macht aan de mensen die iets kunnen
in plaats van aan de mensen die denken iets te kunnen toetsen."
(03-07-2017)
Denker des Vaderlands denkt er het zijne van
René ten Bos in Trouw.
(01-11-2017)
Zal het ooit veranderen?
Ach, je kunt ze ontslaan, maar dan ben je er nog niet van af hoor.
Een ex-bestuurder krijgt 8 jaar lang een vette bak met geld.
(29-07-2018)
(13-08-2018)
Ach de zorg
...nu komt het meest gebruikte clisjee....
Om depressief van te worden
Menzis keert pas uit .....als er resultaat is.
Net als een gebroken been. Je krijgt je geld pas terug als je kunt lopen.
Enkele twitteraars vertellen hun verhaal:
Rianne Meijer
ook op de radio
Aafke Romein
Moon2602
SoundsOfDistress (goeie vergelijking met suikerziekte.)
"Sounds Of Distress" krijgt zelfs een reactie van Menzis....
Dan kan ik alleen maar weer uitroepen:
"Ach, de taal, de taal, de taal!"
Het enige instrument waarmee je kunt liegen.
Enkel met taal kun je wat krom is recht lullen.
Advies
(25-08-2018)
Arie Slob - onze minister voor basis- en voortgezet onderwijs en media -
heeft voor de klas gestaan.
Mooi
Heel Mooi
Dat wist ik niet.
Dus...hij moet "van wanten weten en van de hoed en de rand". Enzo.
Ik heb dit artikel niet gelezen, maar de kop zegt genoeg:
OK Arie...
laat ik het positief bekijken
je zit niet meer in het onderwijs.
(Wil niet zeggen dat je nu minder kapot maakt hè Arie, was dat maar waar.)
Lees dit twitter-draadje van Miss Baukje maar eens.
Och Arie,
als je geen oog hebt voor je leerlingen
kun je je verhaal wel aan 1000 man vertellen.
Is gelijk heel Nederland onderwezen.
Scheelt een berg pegels jongûh!
Want uiteindelijk gaat het enkel en alleen om de poen!
Ton van Haperen
zou alles af willen breken en dan vanaf de grond, de basis alles weer opnieuw opbouwen.
Kleinschaligheid is wat mij betreft het sleutelwoord.
"Wij doen wat Ton van Haperen wil."
Een overzicht van zijn artikelen.
(28-06-2016)
"Miljoenen aan zorggeld verdwijnen in zakken directeuren"
"Ik ben verbaasd dat je in de zorg zo gemakkelijk geld kunt verdienen.
Het is een goudmijn', zegt professor Accountancy Jeroen Suijs van Tilburg University.
'Via winsten verdwijnt heel wat zorggeld in de zakken van de directie', aldus professor Harrie Verbon, van Openbare Financiën van dezelfde universiteit.
Verbon schat dat de overheid 1 miljard euro kan besparen op een totaalbedrag van 31 miljard aan zorggeld."
(3-03-2019)
Pff...drie jaar later
De zuurgraad van dokters verontrust me....
Volkskrant.
(24-03-2019)
Deze aflevering van Tegenlicht gaat over "Bull-shitbanen"
Meestal managers, beleidsmakers, coaches, etc.
allemaal onzinnige banen.
Maar dat wisten we al.
David Graeber (antropoloog en auteur van ‘Bullshitjobs’)
heeft heel veel interessante dingen te vertellen.
Lees ook het bijgevoegde artikel "Werk zonder waarde."
(04-05-2019)
Bij de zorg
hebben ze (weer) eens goed naar "de marktwerking in de zorg" gekeken
en komen dan ook tot de conclusie
"Nee, da's niks! De geest moet weer terug in de fles..."
(Eerst maar eens de fles en de geest vinden.)
Vogelvrije Huisarts vat het artikel samen.
En je verwacht het niet hè:
(Overigens,
dit is de toenmalig minister van VWS Hans Hoogervorst
Hij wordt gezien als de geestelijk vader van het nieuwe zorgstelsel (2006)
Hocus Pocus van consultancybureaus
Wat dat met auto's te maken heeft weet ik ook niet.
Het schoolbestuur
bij Eva Jinek:
"...met deze tekorten..."
Maar
Alsmaar doorgaan.
Tja, zij bepalen het beleid. Hun eigen beleid.
Ik moet de eerste nog tegenkomen die zichzelf ontslaat.
Nee dit gaat nooit stoppen.
Marcia Luyten
waar dus eigenlijk alle managers, beleidsmakers voor zijn opgeleid en aangesteld (of gekozen)
hun vak niet verstaan of simpel te lui, te beroerd zijn het adequaat aan te pakken.
Van die vooruitziende blik plukken wij nu de vru...eh....
02-03-2021
En?
Gaat het al wat beter?
Nou, ze (?) hebben er iets op gevonden:
Geef al het geld
bedoeld voor extra hulp aan kinderen
aan de Bovenbazen
en...je bent het geld kwijt.
En wat doet Arie Slob? "Begin maar een rechtszaak ..."
Rutger zegt de grootste expert te zijn over het kind.
Dat klopt niet helemaal Rutger. Een dokter weet ook meer als het kind ziek is.
Soms zijn de ouders "bevooroordeeld". Sommige ouders zien problemen niet.
De leerkracht is de expert voor wat er nodig is voor het kind.
De leerkracht Sharon Martens heeft gelijk: leerkrachten en ouders zullen het samen moeten doen.
Nee! Rutger, de leraren zeggen NIET dat zij het beter weten dan de ouders wat het beste is voor de ouders.
Als je iemand interviewt moet je óók goed luisteren Rutger.
De scholen schieten tekort in het voorzien van wat er NODIG is.
Dan kun je wel willen, maar wat niet kan, kan niet.
Ondertussen zijn we alweer in 2021.
Doodt de boodschapper! Probleem opgelost!
Over de zorg.
Maar ook hun managers.
Maar
ook Willem heeft managers.
Dus...
...Willem wordt ontslagen.
Is dit om te lachen of om te huilen?
Een triest, intriest verhaal.
"Hogeropgeleiden snappen niet wat zij van lageropgeleiden vragen?"
kun je met een volmondig "JA!" beantwoorden.
Maar dat wisten we allang. Een overvloed aan "triest". Dat dan weer wel.
naar wie het meeste geld gaat.
Ach, jeweettog;
Met nutteloze regelbanen kan je nog steeds veel meer verdienen
Na anderhalf jaar corona
Ja, mensen krijgen wat meer salaris.
maar dat zal niet eens genoeg zijn om de inflatie te dekken.
naar wie het meeste geld gaat.
Ach, jeweettog;
Met nutteloze regelbanen kan je nog steeds veel meer verdienen
dan met cruciale, vitale, nuttige beroepen.
Waarom?
Managers bepalen salarissen.
Die zouden wel gek zijn zichzelf minder te betalen of te ontslaan.
Ok, voor bullshit jobs wordt niet geklapt. Datdanweerwel
hebben ook al mijn blog gelezen.
Leuk toch.
Ton van Haperen
(ja, die weer)
Abonneren op:
Posts (Atom)