"....nee, je zal op het strand liggen, komt er zo'n rubberbootje aandrijven. Dan is je vakantie mooi naar de kloten. Manmanman!"
Humor is zo makkelijk nog niet. Relativeren heet het dan.
Er kwamen nog meer vragen, zoals:
waarom blijven ze niet thuis? Direct ingekopt met "altijd lekker weer." (Het was wel koud, hè.)
Waarom gaan ze hun geld, energie, intellect, innovatie niet in eigen land gebruiken?
waarom blijven ze niet thuis? Direct ingekopt met "altijd lekker weer." (Het was wel koud, hè.)
Waarom gaan ze hun geld, energie, intellect, innovatie niet in eigen land gebruiken?
Waarom maken ze het thuis niet welvarend, leefbaar?
Zijn ze echt zo lui en egoïstisch?
Zijn ze echt zo lui en egoïstisch?
Hebben ze echt geen cent te makken?Ze kunnen toch niet blijven zeiken, dat
"wij ze 300 jaar hebben geplunderd" van grondstoffen en mensen?
'Tis wel waar, maar da schiet toch niet op. Ze krijgen toch ontwikkelingshulp?
Is dat geen weggegooid geld?
Nee, dat geld voor zo'n bootje zo lek als een zeef; da's goed besteed.
Alsof er iemand had meegeluisterd, want de volgende dag stond dit in de Volkskrant:
Ze lopen duizenden miljarden dollars mis. Zie daar maar eens tegenop te ontwikkelingshulpen. Water naar de zee dragen. Radelozen in een lek bootje zetten.
Maar, zegt Michael Lennard (hoofd belastingpolitiek van de Verenigde Naties), de "race to the bottom" is nergens voor nodig. Maar ja ze doen het omdat - komttie - iedereen het doet. "We moeten wel..." en natuurlijk de "dief van je eigen portemonnee..."
Deze lieve Michael wil bedrijven stimuleren om ook te investeren in de "ontwikkelingslanden". Ja, niet zoals nu natuurlijk, maar duurzaam. Publieke en private investeringen moeten elkaar aanvullen, versterken.
Ach, deze man is blij dat ook westerse organisatie zoals de OECD, de EU, G20 dit "op de agenda plaatsen". Schattig toch?
Hoe gaan landen bedrijven stimuleren te investeren in ontwikkelingslanden?
Ze lokken ze met enorme belastingvoordelen. (Je verwacht het niet, hè.)
"wij ze 300 jaar hebben geplunderd" van grondstoffen en mensen?
'Tis wel waar, maar da schiet toch niet op. Ze krijgen toch ontwikkelingshulp?
Is dat geen weggegooid geld?
Nee, dat geld voor zo'n bootje zo lek als een zeef; da's goed besteed.
Alsof er iemand had meegeluisterd, want de volgende dag stond dit in de Volkskrant:
Maar, zegt Michael Lennard (hoofd belastingpolitiek van de Verenigde Naties), de "race to the bottom" is nergens voor nodig. Maar ja ze doen het omdat - komttie - iedereen het doet. "We moeten wel..." en natuurlijk de "dief van je eigen portemonnee..."
Deze lieve Michael wil bedrijven stimuleren om ook te investeren in de "ontwikkelingslanden". Ja, niet zoals nu natuurlijk, maar duurzaam. Publieke en private investeringen moeten elkaar aanvullen, versterken.
Ach, deze man is blij dat ook westerse organisatie zoals de OECD, de EU, G20 dit "op de agenda plaatsen". Schattig toch?
Hoe gaan landen bedrijven stimuleren te investeren in ontwikkelingslanden?
Ze lokken ze met enorme belastingvoordelen. (Je verwacht het niet, hè.)
Meneer Lennard weet dit ook wel:
Iedereen kreeg het nu echt koud.
Iedereen kreeg het nu echt koud.
Als vanzelf liep iedereen richting deur. De kroeg weer in. Eentje vroeg nog:
"Moeten we de Bovenbazen een geweten aan proberen te lullen? Haha, kansloos!"
"Geld kun je alleen verdienen ten koste van een ander."
Zo klaar. Probleem opgelost. In theorie dan.
"Wie nog bier?"
"Wat denkte nou zellef! Da's wel de stomste vraag die'k vanavond gehoord heb!"
"Moeten we de Bovenbazen een geweten aan proberen te lullen? Haha, kansloos!"
"Geld kun je alleen verdienen ten koste van een ander."
Zo klaar. Probleem opgelost. In theorie dan.
"Wie nog bier?"
"Wat denkte nou zellef! Da's wel de stomste vraag die'k vanavond gehoord heb!"
Onze koning had het maar getroffen met zijn onderdanen.
Maar daar deden we dan ook echt wel alles aan.
RFTS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten