Vrijheid van Meningsuiting

Waar gaat het om?
Je zou denken: Vrijheid. Mening. Uiting.
Blijkbaar niet. Het gaat al weken om.... belediging. (met geitenneuken)
Maar beledigen bestaat niet eens. Iets is waar of niet waar. 

"Jij bent een geitenneuker!"

"Eggnie!"

"Eggwel!"

"Man hoe kom je'r bij? Je hebt niet eens een geit!"

"Eh...Oh, da's waar ook. Sorry."

of:

"Jij bent een geitenneuker!"

"Eggnie!" "Eggwel!" "Eggnie!" "Eggwel!"

"OK, ok, ik heb je geit geneukt."

"En?"

"Gedoe man. Volgende keer weer een kameel hoor."

Kijk, zo kan het ook.

We kunnen een discussie, een twistgesprek of verbale ruzie krijgen. 

Nee, we gaan niet matten. In Brabant zeiden we vroeger;
"Schelden doet geen zeer,
schoppen en slaan
is de mode niet meer."
Uiteindelijk kan ik mijn excuses aanbieden. Of hij. Of we gaan boos uit elkaar.
Maar we kunnen allebei weer weglopen. Verder gaan met ons leven.

Als ik tegen(over) Allah, Mohammed of Erdogan zeg dat hij een geitenneuker is, komen we niet eens bij "eggnie!", maar gaat m'n kop eraf of kom ik in de gevangenis. Geen weerwoord. Geen discussie. Niet eens ruzie. 

Er wordt gewoon niet naar mij geluisterd. Ze doen met mij wat ze willen. Ik ben hun speelbal. Een waardeloos stuk vlees, dat jammer genoeg af en toe geluid geeft. 

Dat moet worden vernietigd. "Weg ermee!" "Kop eraf!" Verdelgen!
Erdogan mag doorgaan met zijn leven. 

Mijn leven stopt. Soms letterlijk. Soms in gevangenschap of in het "gunstigste geval": ontslag.

Bij Pauw (30-04-2016) legt Dolf Jansen weer eens uit dat beledigen wel een doel moet hebben, anders is het een soort van pesten. 

Maar
het beledigen heeft wel degelijk een doel:

Het is een middel om een dictatoriale monoloog te veranderen in een democratische dialoog. Niet het recht van de sterkste mag gelden. De mannen met macht hebben niet altijd gelijk hoor. (Hoe socialistisch wil je het hebben Dolf?) Dat moet toch gezegd kunnen worden. Zo niet, dan moeten er "hardere woorden" als middel gebruikt worden om het doel te bereiken. Harder roepen kan ook wel eens helpen. Wat Dolf Jansen "beledigen om het beledigen" noemt is "beledigen om eindelijk gehoord te worden." "Mistoestanden aan de kaak te stellen." "Niet goedschiks, dan maar lelijkschiks."

Noem het een noodkreet, een protest. Maar het is in iedere geval géén geweld! 
Eigenlijk is beledigen een middel om ZONDER FYSIEK GEWELD een doel proberen te bereiken. Beledigen is een soort "pacifistisch geweld". Een laatste middel MET WOORDEN. 
Ik ben blij dat er nog beledigd wordt. De volgende stap is namelijk
geweld. Onderdrukking. Oorlog. De perfecte dictatuur. (Kalifaat. Noord-Korea.)

Het doel van het beledigen van dictators (en ook allah, mohammed), is om 
gehoord te worden, weerwoord te krijgen, discussies uit te lokken, desnoods een hoogoplopende verbale ruzie te kunnen krijgen, alles....behalve
gelijk monddood of helemaal dood gemaakt te worden.

Trouwens, je zal maar zeggen "Erdogan is eigenlijk leuker" en verkeerd worden verstaan: "Op water en brood!" of ontslag of "Hop! Kop eraf!"
Onder andere hierom zijn wij in dit land tegen de doodstraf: één juridisch foutje en het is nooit meer terug te draaien.

Beledigt Erdogan niet een heel volk plus hun god, door te zeggen "Wie mij beledigt, beledigt ALLE Turken en Allah..." ?

Dan verhef je jezelf boven je volk en bovenal boven Allah. Over godslastering gesproken.

Dat schijnen Erdogan en zijn volk de aller ergste belediging te vinden, waarvoor maar een straf gerechtvaardigd is: Tjop! Kop eraf! 

Ach, die reli-gekkies hebben maar een makkelijke smoes. Ze kunnen echt overal alles voor elkaar krijgen in naam van hun god. Zeker zich beledigd voelen. Maar dan is die "Almachtige" ineens niet meer zo machtig om een belediging zelf het hoofd te bieden.
Alweer: godslastering.

RFTS