We kunnen pas 5 mei vieren als we op 4 mei in staat zijn IEDEREEN te herdenken; slachtoffers en daders, of hij nou moest of er zelf voor koos....
.....ik heb het niet over vergeven, maar over
verdragen dat we allemaal wezens zijn, die in principe zowel geneigd zijn tot het goede als tot het kwade.
Is elk mens hetzelfde? Kan elk mens een brute, moordende sadist worden? Ik dus ook?
Er zijn verhalen bekend van saaie, normale, burgerlijke "boekhouders" met een saai, normaal, burgerlijk gezin en bestaan, die sadistische kampbeulen werden in de oorlog.
Oosterse filosofieën hebben het over "de wereld dat ben jij." "Alles zit in jou".
Zou het?
We moeten zowel de slachtoffers als de daders herdenken. Sommige daders waren zelfs slachtoffer....
Wat zou ik doen als ik iemand moet doodschieten met de loop van een pistool op mijn hoofd? Als ik niet schiet word ik doodgeschoten.
Ik schiet. Vrees ik.
Maar ben ik dan nog wel dader? Dat is dan toch de man die zijn pistool op mij richt?
Volgens Martin Appelo worden we dus geboren met zowel het goede als het kwade in ons. We kunnen tijdens ons leven zowel een "moeder Theresa" als wel een "Hitler" worden. (Waar zijn mijn genen dan gebleven? Is er dan niets "aangeboren"?)
Toch denk ik dat een dader makkelijker zijn daad niet kan doen dan het slachtoffer. De dader heeft tot het laatste moment nog een keuze. Het slachtoffer niet. Die rest enkel machteloosheid. Hij is totaal afhankelijk van de keuze van de dader.
Ik ben het niet eens met "op 4 mei moeten we zowel dader als slachtoffer herdenken".
Ik zou "DE KEUZE" herdenken.
Alleen al om het verschil in gevoelens moeten we vooral de slachtoffers herdenken.
De dader voelt zich oppermachtig, groots, belangrijk, "in control", een god.
Het slachtoffer voelt wanhoop, vernedering, pijn, machteloosheid.
De dader leeft triomfantelijk door.
Het slachtoffer is dood.
Daarom
HERDENK ik het slachtoffer
en DENK aan de dader.
Hoe heeft de dader dit kunnen doen? Waarom? Wat is er in zijn leven gebeurd dat hij dit heeft kunnen doen?
En vooral:
zou ik in zijn situatie ook zo'n dader kunnen zijn?
Volgens Martin Appelo worden we dus geboren met zowel het goede als het kwade in ons. We kunnen tijdens ons leven zowel een "moeder Theresa" als wel een "Hitler" worden. (Waar zijn mijn genen dan gebleven? Is er dan niets "aangeboren"?)
Toch denk ik dat een dader makkelijker zijn daad niet kan doen dan het slachtoffer. De dader heeft tot het laatste moment nog een keuze. Het slachtoffer niet. Die rest enkel machteloosheid. Hij is totaal afhankelijk van de keuze van de dader.
Ik ben het niet eens met "op 4 mei moeten we zowel dader als slachtoffer herdenken".
Ik zou "DE KEUZE" herdenken.
Alleen al om het verschil in gevoelens moeten we vooral de slachtoffers herdenken.
De dader voelt zich oppermachtig, groots, belangrijk, "in control", een god.
Het slachtoffer voelt wanhoop, vernedering, pijn, machteloosheid.
De dader leeft triomfantelijk door.
Het slachtoffer is dood.
Daarom
HERDENK ik het slachtoffer
en DENK aan de dader.
Hoe heeft de dader dit kunnen doen? Waarom? Wat is er in zijn leven gebeurd dat hij dit heeft kunnen doen?
En vooral:
zou ik in zijn situatie ook zo'n dader kunnen zijn?
RFTS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten