Brief aan Floor Sietsma

Beste Floor,

Op 21 december 2012 lees ik in NRC-next over jou. De wereld zou vandaag vergaan, maar de wereld bestaat nog steeds. En dat komt mooi uit, want dan kun jij doen waar je goed in bent: je hersenen gebruiken. Pas twintig jaar en Nederlands jongste doctor in de informatica. WOW! Dan ben je dus een hele slimme meid. Hoogbegaafd. Je vertelt hoe erg het is om slim te zijn. Sorry? Meid, ik wou dat ik slim was! Natuurlijk kan ik me voorstellen dat je het niet naar je zin had op school. Ik vond die tijd ook niet leuk, maar na de HAVO kreeg ik een goed idee: ik wilde zelf het onderwijs in en ging naar de PABO (toen heette het nog de PA).

Wij onderwijzers hebben er hard voor gepleit, gewerkt en gestreden om de ’misstanden in het onderwijs’ aan te pakken. Wij vinden dat iedereen het recht heeft om zichzelf te ontwikkelen. Ieder kind is anders, dus ieder kind heeft behoefte aan een ander ontwikkelpad. De ideale situatie is dan ook dat elk kind individuele en persoonlijke begeleiding krijgt. Iedere leraar die voor de klas staat, wil dit realiseren. Met nadruk op ’vóór de klas’, want iedereen die ook maar iets doet aan management of bestuur wordt al snel het slachtoffer van de begroting, oftewel van het geld.

In de jaren ’60 en ’70 waren we een flink eind op de goede weg. We barstten van de goeie ideeën. Wat jij wil (meer persoonlijke aandacht voor hoogbegaafde kinderen), willen de leerkrachten OOK. Allemaal! Die mensen in het onderwijs houden van hun vak en van de kinderen. Ze doen er alles voor om zo goed mogelijk te onderwijzen, maar… waarom lukt het dan niet om elk kind te geven wat het moet kunnen krijgen? Als je 30 kinderen in één klas hebt, is het onmogelijk om alle kinderen voldoende aandacht te geven. Natuurlijk zou een school een gebouw moeten zijn waar elk kind de kennis en vaardigheden krijgt aangereikt dat op hem of haar is afgestemd. Niet alleen voor die paar hoogbegaafden, maar ook voor de kinderen die niet goed mee kunnen komen én voor de kinderen die gewoon gemiddeld zijn. Maar dat kan alleen als er niet meer dan 10 leerlingen bij één leerkracht zitten. Dat kost bakken met geld! En omdat de wereld vandaag weigert te vergaan, zitten we nog steeds opgescheept met die crisis!

Jij zegt dat je als hoogbegaafde ongelukkig was op school, dat je je verveelde. Nou, minder begaafde kinderen zijn ook diep ongelukkig, omdat ze bijvoorbeeld niet met hun handen mogen werken (de ambachtsschool is immers decennia geleden al afgeschaft). Maar ook de ‘gemiddelde’ leerling wordt tekort gedaan! Veel leerkrachten proberen in een klas met 30 kinderen echt van alles te doen om aan al die bijzondere kinderen voldoende aandacht te geven, maar daardoor hebben ze weer minder tijd voor de anderen. Leerkrachten die extra aandacht geven aan die paar uitzonderingen (bijvoorbeeld de hoogbegaafden) is dus niet dé oplossing; ieder kind is namelijk een uitzondering met eigen (ontwikkel)behoeften.

Floor, nu kom jij om de hoek kijken! Ga jij hier met je hoogbegaafde hersenen eens een oplossing voor bedenken! Ik wil graag helpen – en met mij vele andere leerkrachten verwacht ik –, maar ik heb alleen bakken met (goede) ideeën en niet het geld en de macht. Steeds weer bedenken ministers en staatssecretarissen ‘goede’ plannen. Elke ambtstermijn kwam er weer een minister met een nieuw idee dat na vier jaar (of eerder) weer omgegooid of teruggedraaid werd. Soms omdat het niet goed werkte, soms omdat een andere geile beleidsmaker zichzelf wilde profileren. De macht om nieuwe plannen door te voeren heb ik niet; kun jij bedenken hoe ik aan het geld en de macht kom om het onderwijs goed (!) te hervormen? Je werd niet genoeg uitgedaagd op school? Dan is dit de perfecte uitdaging voor je!

De reden voor deze brief is dus: help mij en andere onderwijsfreaks de problemen in het onderwijs op te lossen, zodat niet alleen de hoogbegaafden, maar ook alle andere leerlingen gepast onderwijs krijgen. ALLE kinderen zijn namelijk uitzonderlijk! Met jouw hersenen en ervaring – jij weet immers als geen ander hoe het is om een vervelende schooltijd te hebben – moet dat toch lukken? Dan hebben jouw kinderen later ook meer plezier op school en zijn zij (hopelijk net als jij) in staat om na hun opleiding de maatschappij verder te helpen.

RFTS & SNOEKY