Paspoort

Ja, iedereen moet een paspoort. Iedereen. Voor de veiligheid uiteraard.
Gevaar kan overal vandaan komen. Zeker in deze tijden. Veiligheid voor alles. Toch? Of het helpt? Ik betwijfel het. Maar je kunt zeggen wat je wil, ze pakken het wel grondig aan.

Mijn dochter gaat al enkele jaren achtereen skiën met een groep vrienden. Volgende week gaat ze weer. Maar ze is 2 maandjes geleden bevallen. Prachtig ventje. Kan niemand aan tippen. Ja, die gaat ook mee. Zal weinig samen skiën worden voor vader en moeder, maar in de sneeuw wandelen is ook heerlijk. Alles is heerlijk met zo'n menneke.

Gisteren was er even paniek. Moeder was iets vergeten. Stom stom stom!
Tuurlijk; u raadt het al....
Welnee joh: je raadt het nooit! Wedden??
Paspoort! Ze was een paspoort vergeten.

Oh, wel geraden?
Nee, niet voor zichzelf.
Ze waren vergeten een paspoort aan te vragen voor hun zoontje!
Hun zoontje van 8 weken. Acht weekjes.

Ik schoot in de lach. Vond moeder/dochter niet leuk. Serieus nemen hè, die hormonen.
"Ah joh, maak je niet druk. Da's toch onzin?"
Nou, dat was het volgens haar dus echt niet hoor. Da's de wet. Daar valt niet om te lachen.
"Laten die Oostenrijkse douaniers hem dan bij de grens staan? Eh..liggen. Maxicosy eruit en bij de grens achterlaten. Op de terugweg kun je hem weer oppikken. Vergeet het bonnetje niet. Voor je het weet neem je de verkeerde mee. Die dreutels veranderen met de dag. Bestaat dat, douane-crèche?"
Ze vond het niet leuk. Helemaal niet leuk.
"Sorry. Eh, maar zo'n paspoort, daar moet toch ook een pasfoto op? Da kan tochnie!"
Jawel, en die moet gemaakt worden door een erkende fotograaf.
"Nee, niet waar! Je hebt nu al honderden foto's, die zijn zeker niet goed. Kost al gauw 15 euro. En denk erom: hij mag niet lachen hè. Dan zien ze zijn tandjes."
"Pahap, hij heeft nog geen tandjes!"
"Ohja. Nou dan mag hij dus wel lachen. Hij boft maar. Maar wel zijn brilletje afzetten, hè."
"Pahahap!!"
ik ging te ver. Duidelijk.

Ze is inderdaad eerst naar een fotograaf gegaan. Leuke foto. Allicht. En naar het gemeentehuis. Lacherig, natuurlijk. 

Naam: "prutteldeprutteldeprut." Geslacht: "nog niet." Even tekenen; "Flatsj" hup de volle luier eroverheen. Hij kan nog niet schrijven hè. Niet eens een kruisje. 

Nee, leuk jong, maar duidelijk niet hoogbegaafd.
Zelfs de ambtenaar van het gemeentehuis afdeling "Geldklopperij & Bureaucratie" vond het belachelijk.

Ik moest denken aan de nieuwe roman van Houellebecq. Hoe in Frankrijk een moslim president wordt mét sharia-wetgeving. Hoe heeft het zover kunnen komen? We zijn moe. Het westen komt aan zijn eind, de politiek sterft af, de normen en waarden worden verworpen en de principes keren zich tegen zichzelf. Geen revolutie, oorlog, geweld. We protesteren heel even, maar zijn daarna stilletjes gelukkig omdat we ons niet meer hoeven te bekommeren om de druk die het moderne leven op ons legt.
Ik hoor, zie en maak steeds meer verhalen mee die die Houellebecq nog gelijk gaan geven. Ook al is zijn roman fictie. 2022? Als dat zo doorgaat, nog eerder.

RFTS