vrijdag 2 januari 2015

Taart


Het was mijn moeite waard. Leuk, informatief,interessant, geweldig. 
Geweldig? Ok, bijna dan, want waar kwamen die rooie vlekken in mijn nek vandaan?
Voelde ik nou medelijden met die vastgoedbobo's? Konden die BouwBovenBazen er niets aan doen?
"Wat zou je zelf doen, als je voor de verleiding stond.....?"
Ze vielen ten prooi. Prooi aan de verleiding. Machteloos.
Maar iedereen is toch verantwoordelijk voor zijn of haar daden?
Jawel, maar niet als je er miljoenen mee kunt verdienen. Blijkbaar.
"Ja meneer de rechter, ik heb haar verkracht, maar kijkt u zelf eens...... 
onweerstaanbaar toch?"

Erik de Vlieger twitterde een "oudje":


Geeft niets Erik. Ik ben ook niet origineel. Overigens, het antwoord is natuurlijk NEE!



Ik heb Erik verkeerd ingeschat. Sorry, 
dus:

Kort, krachtig en duidelijk. Toch? Nou, blijkbaar niet. Geen reactie.
Nog een poging:

Nog steeds onduidelijk vermoed ik, ondanks de "multiple-choice", want 
Erik zit er nog steeds op te broeien.

Ik ben wel een zuigertje af en toe, hè? Maar ik wilde serieus een serieus antwoord.
Ik was vergeten dat bij mensen met macht (geld, seks) het antwoord zo wazig mogelijk moet kunnen zijn. Zo werkt democratie blijkbaar. CEO's, bankiers, managers, adviseurs, politici moeten wel kunnen "duiden", "nuanceren" en natuurlijk vette salarissen verdienen, anders gaat hun lol er snel af. Mist. Waas. Vaag. Veel woorden. heel veel woorden. En vooral moeilijke woorden. Studeren is wel echt wel nuttig.
Waar nodig moet het met de mantel der taal bedekt kunnen worden.
Maar goed. Nogmaals een uitleg. Voor Erik.

De taart staat voor de hele economie
geld, goederen, mensen, grondstoffen, producten, alles wat handel en handelbaar is.
Alle mensen zouden van deze taart moeten, mogen kunnen eten. Als iemand harder zijn best doet, harder en langer werkt, slimmer is (gemener is?) kan hij een groter stuk van de taart krijgen, bemachtigen, verdienen.
Daar heb ik niet veel op tegen.
Mijn vraag is: in hoeverre eet iemand taart TEN KOSTE van anderen?
Dat is afhankelijk van de taart. Denk ik. Of wou iemand "de mens" veranderen?
Er zij dan twee mogelijkheden:

één: de taart blijft altijd zo groot als hij was en is
Uit zichzelf, hè! Hij Groeit niet, krimpt niet. Wordt dus wél steeds kleiner, want we eten hem stukje voor stukje op. Gelukkig zijn er bakkers die er delen bij mogen bakken.

Maar
als iemand een heel groot stuk taart bemachtigt, dan gaat dat ten koste van anderen. Die zullen het met minder moeten doen. Het extra grote stuk moet dus wel proportioneel zijn. Als dan iemand ook nog
"onrechtmatig, crimineel, taalvaardig, slinks, gewetenloos, misbruikmakend van de ander zijn tekortkomingen, etc..."
een groter stuk heeft bemachtigt, dan mogen we dat crimineel vinden, dus bestraffen.
In "De verleiding van het grote geld" kreeg ik de indruk dat dat best wel mag. Straffeloos. Het geld heiligt de middelen.
Slimme, rijke, machtige mensen zijn niet verplicht om de "minderbedeelden" in bescherming te nemen. (Iemand die dit wel vindt wordt dan "linkshe guthemensch" genoemd. Twitter, Facebook, Geenstijl, het staat er vol van. "Rhechtshe schlecht-amoebe" ben ik nog niet tegen gekomen.)
"Alles is een keuze. Winnaar of verliezer. Als je maar wilt. Dan ben je een watje, een mietje. Je laat het (je) gebeuren."
Vooral succesvolle mensen hoor ik dit graag en vaak zeggen. Opmerkelijk. En zeggen ze dit niet hardop, dan moet je eens naar hun lichaamstaal kijken. Ze denken het schreeuwend.
Zij hebben dan ook zélf gekozen waar(uit) ze geboren zullen/zouden worden. De hoeveelheid bruikbare hersencellen hebben ze natuurlijk op eigen kracht aangemaakt. Uiteraard hebben ze zichzelf opgevoed. Een ongeluk is ieders eigen schuld. (Durf dat eens te zeggen tegen een vader wiens kind is doodgereden door een dronken automobilist.) 
Sorry, een dwaal weer af en draai door. (Dit is maar een blog hè, geen Trouw.)

Mogelijkheid
Twéé: De taart blijft onbeperkt groeien.
Dan is het simpel. Ieder voor zich en god.....ok, die is dood, maar pakken wat je pakken kan. Ikke en de Dikke en de rest.....Ha! die hoeven niet eens te stikken, want ER IS GENOEG!.
De taart blijft "uit zichzelf aangroeien" of we kunnen zoveel bakkers mobiliseren, dat zij de taart makkelijk "naar behoefte of pure lust" kunnen laten groeien, aanvullen. Geweldig!
Toch?
Ik begrijp dan niet dat er überhaupt nog zoveel armoede en honger is. 
Geef alles toch weg aan die losers, stumpers, want het kan toch niet op.
Oh?...dan doen de parasieten h e l e m a a a l niks meer? Zou het?
Andere keer. Want
Erik, is het nu een beetje duidelijk? Vragen? Of
heb je antwoorden...?
Dat zou helemaal te gek zijn.

RFTS


Geen opmerkingen:

Een reactie posten