Wat ik een half jaartje geleden voorspelde, dreigt werkelijkheid te worden: tweedeling, polarisatie van de maatschappij, nee niet die van arm-rijk, maar jong tegenover oud. En wat het meest verbijsterende is: "het gaat echt nog gekker worden!" Beide partijen hebben in NRC-next (18-02-2013) ook al een naam gekregen: 50-plus en 40-min.
"Hé, waar zijn de mensen die nu IN de veertig zijn?" Kom, niet zeiken, Ruffie.
Waar gaat het fout? Ik hoef nog niet te zeggen: "waar ging het fout?" die vraag stelt iedereen over een klein jaartje wel. Daarom nu alvast het antwoord. "Volgens mij", natuurlijk.
Al zo'n 20, 30 jaar worden kinderen opgevoed als individuen. Elk kind was/is bijzonder. Elk kind was en is een prinsje of prinsesje. Het centrum van het universum.
(Dan moeten er wel evenzoveel universums (universa) zijn, want er kan maar één centrum zijn. Toch? Kom, niet zeiken, Ruffie.)
Dit individuele denken, dit individu zijn is totaal doorgeslagen. Ze zijn zo individualistisch, dat het niet in hen opkomt dat er anderen bestaan. Dat klopt ook wel, want de anderen zijn ook zo egocentrisch, dat het bij hen ook niet opkomt, dat er anderen zijn. Natuurlijk weten ze dat voetballen met nog 21 anderen moet. Maar die lopen op het veld voor jou. Zij lopen er rond, zodat jij de beste van het veld kan zijn. Kijk en luister eens naar die vaders aan de kant van het veld. Duidelijk? Meer dan duidelijk!
Het zijn zelfstandige, mondige individuen. Ze voelen zich nergens aan verbonden. En gaan zich dus zeker niet met politiek bezig houden. Dat is al statistisch vastgesteld. En de politiek wordt geregeerd door het groot-kapitaal. En die weten, dat als je de massa brood en spelen geeft, je ze alles kunt laten doen. Massa? Maar het zijn toch allemaal individuen? Een miljoen individuen die allemaal hetzelfde doen, is een massa. Hoe individualistisch ieder ook denkt te zijn. Dat is juist het leuke. Dat is juist wat de echt machtigen weten en gebruiken: het menselijke individu is een mythe. Die bestaat niet. Kan ook niet. Een kuddedier kan geen individu zijn. Hoe graag hij dat ook wil.
Een bewijs van "massaal individualisme" is de spijkerbroek. Vanaf de jaren 60 wilde iedereen iets van zichzelf tot uiting brengen, laten zien. Men ging zich verzetten tegen de massa. En hoe deden ze dat? Iedereen droeg een spijkerbroek. Later werd nieuwe individu-uiting het naveltruitje. Weer later liep iedereen met de veters los in de schoenen. Afgezakte broek. Petje recht. Petje scheef. Yoh. Dude. Chill. En ga zo maar door. Alle schaapjes apen elkaar na om aan te geven, dat ze eggwel bijzondere individuen zijn.
Alle mode-uitingen in kleding, taal, muziek, kunst zijn tenslotte terug te voeren tot pogingen zich af te zetten tegen alle anderen, door er toch weer uit te zien zoals al die anderen, die er uit zien zoals ze eruit zien om zich af te zetten tegen alle anderen, om zo te laten zien aan alle anderen, dat ze toch echt wel individuen zijn, zeker niet zijn zoals alle anderen zijn.
Tja, die zin heb ik zelf ook drie keer moeten nalezen oftie wel klopt. Volgens mij klopttie.
Overigens is er na de punk niets nieuws meer verzonnen. Natuurlijk zeggen ze van wel, maar alles kun je terugvoeren naar cultuurstromingen van tussen 1960 en 1980. Alles daarna is een mengvorm of een directe kopie.
Het belangrijkste kenmerk van de generatie 20-30-jarigen van nu is "je leeft maar één maal" Het doen is belangrijk.
Sporten (liefst zo extreem mogelijk, bijvoorbeeld abseilen, nu nog wel met parachute.)
Uitgaan (zo groots mogelijk. White-event. Black-event. Lowlands, Pinkpop, Sziget)
Reizen (een jaar rondreizen in de meest rare landjes. Niet uit interesse, maar om te kunnen laten zien aan anderen, dat ze daar toch maar mooi geweest zijn. Dus.)
Internet. (Hoeveel twittervolgers heb jij? Ik heb 20.000 individuele vrienden op facebook. Zit jij nog op Hyves? Looser! Ze sturen elkaar filmpjes van anderen door, met het idee, dat ze geweldig zijn, omdat....ja omdat ze een filmpie van iemand anders door kunnen sturen. Ja, ik ben te oud om dat te begrijpen.)
Deze tot nu toe twee generaties individuen gaan zich dus echt niet inzetten voor, inleven in anderen. Succes dwing je af. Falen is je eigen schuld. "Je máákt je leven en dat leef je maar één maal."
Heb je pech, dan heb je pech. Eigen schuld, dikke pech.
Ik zit nog niet zo lang op twitter. Wat een gemopper en gekanker.
Aan de andere kant; om nou te melden dat het allemaal geweldig is, slaat natuurlijk ook nergens op. Het is mij althans onmogelijk.
Die mopperende twitteraars kankeren op de politiek, de financiële sector, sociale onrechtvaardigheid, maar dat zijn meestal wel de oudere twitteraars. De meeste jongeren doen dat niet. Die melden dat ze net iets leuks, nieuws hebben gekocht en that's it. Of ze gaan naar een te gek feest, met nog wel 3000 anderen. Of ze zijn de hele dag bezig met absurdistische, dadaïstische humor naar elkaar te tweeten. Ik heb eens gevraagd of de twitteraar mij kon en wilde uitleggen, wat hij bedoelde met "je lult", als reactie op mijn blog. Zijn antwoord was: "Yup". Daarna nooit meer iets van gehoord. Waarschijnlijk onbedoeld heb ik er wel hard om gelachen. Ik moest denken aan "Ober: Wat wilt u drinken? Klant: Ja, doe maar."
Nog een voorbeeld: Ik wist niet wat een bepaalde afkorting betekende. Vroeg het. Kreeg de betekenis. Bedankte met "bedankt, weer wat geleerd." De volgende tweet was enkel: "vreemd." Ik begreep er duidelijk niets van. Iets leren? Op twitter? Een cabaretier met een moraal is echt een ouwe lul. Daar zitten ze niet op te wachten. Grappen! Ik wil grappen!
Maar, ze vergeten wel dat ze zo onverschillig kúnnen zijn, omdat anderen ervoor geknokt hebben. Jaren geleden. Jaren lang. Er gaat een moment komen, dat ze plotseling wakker worden en ontdekken dat ze niets meer kunnen kopen. Niets meer mogen zeggen. Niets meer mogen doen. Ziek worden, dus geen inkomsten als zzp-er. Dan is het te laat. Nu kunnen ze nog zeggen; "Na mij de zondvloed" Dan zien ze plotseling tijdens hun eigen leven die zondvloed werkelijkheid worden. Ai, da's iets te vroeg! Dan beseffen ze dat solidariteit wel noodzakelijk is om nu nog een gelukkig leven te kunnen leven. Het is vandaag nog niet zo ver. Maar de economische crisis luidt het begin van hun einde in. Als de machtigen niets meer aan je kunnen verdienen, wordt het roer omgegooid. Nooit in het voordeel van de mensen waaraan verdiend moet worden. Voor de machthebbers met het kapitaal zijn mensen alleen middelen om geld mee te verdienen. Kunnen ze geen geld meer aan je verdienen, dan kan je dood vallen. En snel! Nu trapt iedereen nog in al hun leugens: "We moeten allemaal inleveren. We zijn allemaal schuldig aan deze crisis." Maar als straks blijkt dat er alles uit is geperst, ben je vullis. "Het grootkapitaal draait de plaat, waar wij op moeten dansen" (Cas de Vries)
Och, misschien heb ik het mis. Als iemand mij wil laten zien, waar, waarom, dan hoor ik dat graag. Ik vrees dat als er überhaupt gereageerd wordt, dat iets zal zijn in de trant van; "Yup", "FISH", "LMAO", "NCT".
Ooit was het:
De jeugd heeft de toekomst. Ik ben bang dat het nu is:
De jeugd geeft de toekomst
weg.
RFTS
Gefeliciteerd, je bent géén haar beter. Alle jeugd over één kam scheren. Hypocriet noem ik het.
BeantwoordenVerwijderenBeste Roeftan,
BeantwoordenVerwijderenik ben het deels met de anonieme opmerking van hierboven eens. Ik vind dat u de jeugd te veel over één kam scheert en te negatief denkt over de jeugd.
In uw blog schrijft u dat wij (mijn generatie, ik ben 27 jaar) zijn opgevoed als prinsjes en prinsesjes, maar dat is dan toch ook de schuld van uw generatie?
Verder heeft u het over individualisme. Hoort dat niet 'gewoon' bij deze tijd? De maatschappij maakt allemaal verschillende stappen door, en in de ene tijd past een andere omgangsvorm beter dan een andere. Dat hele collectivistische waarbij iedereen op elkaar let (en voor elkaar zorgt) is niet meer van deze tijd, en dat is niet goed en niet slecht. Een dochter zorgt voor haar moeder als die bejaard is, haar kinderen zorgen weer voor haar als zij bejaard is en niet meer goed voor zichzelf kan zorgen. Ik weet zeker dat er heel veel zijn van mijn generatie (en andere generaties!) die dat blijven doen. Wij zijn misschien enorm individualistisch, maar als er iets echt moet gebeuren voor een ander, dan doen we dat heus wel.
En over mode kenmerken. U had vast ook lang haar en een baard toen u jong was? U zette zich dan toch ook af tegen uw ouders, tegen het gezag, tegen de popmuziek (Beatles zijn stom, geen mij maar harde gitaren!) etc en u was niet de enige! Al uw vrienden hadden in die tijd vast en zeker datzelfde behaarde kapsel!
Nu gaat de jeugd naar LL en PP, niet om een statement te maken, maar gewoon om naar leuke muziek te luisteren. Bent u naar woodstock geweest vroeger? Als u had gekund (en er het geld voor had) had u daar toch ook heen gewild? Nou, wij hebben nu geld om naar LL en andere festivals te gaan.
Dan over het reizen: verre reizen maken om 't verre reizen maken. Ik ken genoeg mensen die niet eens verre reizen gaan maken. Alleen die mensen roepen niet op fb dat ze lekker een weekje thuis hebben gezeten. Maar ik ken er genoeg hoor, die vakantiedagen opnemen en dan gewoon lekker thuis gaan zitten. Zou ook wel saaie foto's opleveren niet? Ik zie liever een foto van een oerang oetan op Borneo dan iemand met pantoffels aan op de bank... En als ik in het weekend ga kamperen op een boerencamping in Nederland, doe ik dat omdat ik dat leuk vind, niet om een statement te maken of om anders te zijn dan anderen. Mijn generatie doet dit soort dingen niet omdat we willen laten zien wat we allemaal doen, dus het reizen om 't reizen, we maken verre reizen omdat we dat willen en kunnen. Als u verre reizen kon maken toen u jong was, had u dat toch ook gewild? Alleen toen kon het niet, omdat vluchten naar verre bestemmingen niet te betalen waren (of niet eens bestonden, pas na de Tweede Wereldoorlog kwam het vliegtoerisme in opkomst, maar het zou zomaar kunnen zijn dat u zelf pas in 2002 omme en nabij voor het eerst heeft gevlogen....)
Mensen die op fb of twitter zo'n aso (= asociaal, heeft u weer wat geleerd hè!) reactie geven sporen niet. Dat zijn gewoon aso's, tokkies, niet opgevoed etc, maar dat zijn gelukkig de uitzonderingen. Er zijn nog steeds heel veel mensen die opstaan voor bejaarden in het OV, die iemand vriendelijk de weg wijzen, die luisteren naar de politie ipv een middelvinger opsteken etc.
Mijn reactie paste niet in één bericht...
BeantwoordenVerwijderenEn over egocentrisch voetballen: Ik ken een trainer die een damesteam leerde dat we als een team moeten spelen om te winnen. Ook als je niet de bal hebt of krijgt, moet je blijven bewegen want daardoor creëer je ruimte zodat je teamgenootje de bal kan ontvangen of kan afgeven aan een ander teamgenootje. Ik weet iig zkr (= in ieder geval zeker, graag gedaan!) dat er 16 meiden zijn die niet egocentrisch hockeyen;)
En ja, dat we mondig zijn, logisch! Dat hebben we ook nodig in deze maatschappij! Anders zouden veel van mijn generatiegenootjes nu geen vaste baan hebben. En natuurlijk is dit een cirkeltje, want we moeten mondig zijn omdat we er zonder mondigheid niet komen, maar dat is een kip en het ei verhaal.... maar mondigheid was vroeger ook nodig: kijk maar naar het verzet in de oorlog, of naar een moeder met vier jonge kinderen die in de jaren '50 de pil eiste, omdat vier kinderen gewoon genoeg is, terwijl de kerk meer kinderen 'eiste'...
Ik kan nog lang doorgaan met het verzinnen van voorbeelden. Conclusie van het verhaal: niet zo negatief denken.
Met vriendelijke groet