vrijdag 22 februari 2013

Watje #3 en de beuk erin.

Geef ik jou een beuk, krijg ik er waarschijnlijk een terug. Dan ik weer. Jij weer. Ik. Jij. Niemand kijkt hier van op. Is logisch toch. Ja, in het eggie kijkt men hooguit op vanwege de herrie en de spannende belofte dat er "eindelijk weer eens wat gebeurt". Sterk spul hoor, die adrenaline.

Geef ik jou een beuk en jij geeft er géén terug, dan is het schrikken. De testo's zullen je laf, softie, loser, watje noemen. Je moeder of/en je vrouw geven je een compliment. Vanwege je zelfcontrole. Je hebt discipline, inzicht, want je weet wat er gaat gebeuren als je terugslaat. Wijsheid en zelfdiscipline, ik zeg: doen! (Maar dat telt niet, want ik ben een watje.)

Sinds zo'n 200.000 jaar gingen de testo's op jacht. Om succes te hebben in de jacht, overleven plus vlees, moesten de testo's zich goed kunnen concentreren op de prooi, kracht hebben, snelheid, durf, moed. De watjes, meestal vrouwen, bleven in het kamp. Kinderen baren en verzorgen, schoonmaken, eten zoeken. Zij waren zeer kwetsbaar en moesten dus beschermd worden. Ook dat was de taak van de testo’s. Hierdoor bestond een roedel mensen uit twee groepen. De testo's en de watjes. Meestal mannen en vrouwen. Niet echt veel mis mee. Werkte heel goed. Anders waren (z)we allang uitgestorven.

Maar wat als de stoere testo's de jachtbuit niet meer naar het kamp brachten? Alles zelf opaten? Wat als ze geen bescherming meer boden? Wat konden de vrouwen, kinderen, ouderen en een enkele man ertegen doen? Je zou zeggen dat ze kansloos waren in het thuiskamp. Maar de vrouwen wisten, die komen wel weer terug. Waarvoor? Seks, natuurlijk! En voor de gezelligheid. Hele dagen met tien man loopt onherroepelijk uit op stompzinnigheid en knokken. Ook leuk, maar gaat zelfs mannen vervelen. Het eten in het kamp is ook gevarieerder en lekkerder. En er was bier (of zoiets), in het kamp door de watjes gebrouwen.
Mannen die hetero zijn en het leuk vinden om kinderen te verzorgen en op te voeden, tja die waren de lul. Nog steeds.

Wat is er verandert in 200.000 jaar?

De testo’s komen niet meer terug! Hoeren zat. Lekker en gevarieerd eten kunnen ze overal. Bier is overal wel te koop. Alles is overal te koop, zelfs gezelligheid. Overdaad aan stompzinnigheid en geknok is nog wel steeds het resultaat, maar dat is weer goed voor de testosteron, de adrenaline en opgekropte spermazowietjes. Want ze hadden de jacht niet meer om al dat overbodige lulspul kwijt te raken. Ze hebben nu dus andere "jacht-surrogaten" Zoals: oorlogen, financiële sector, godsdiensten, monarchieën, sport en geld en doping, supporter, onderdrukking van de vrouw en anderen, roem, macht, beurzen en banken, adviseurs, media, kortom; alles wat we normaal vinden.

Geld was de nieuwe jachtbuit. Alles voor het geld. Ze gaan letterlijk over lijken. En niets meer voor de watjes. De enige waar die testo's nog voor zouden "smelten" is hun eigen moeder. Sommigen althans.

Charles Darwin zat er maar mooi naast, toen hij "ontdekte" dat de mensheid zich ontwikkelde vanuit een apensoort. Er is helemaal niks ontwikkeld of verbeterd sinds 200.000 jaar. We zijn er als sociaal wezen zelfs flink op achteruit gegaan.

Dan maar Regel #3:
Wat je iemand aan doet, zou je dat ook je eigen moeder aandoen?

(ja okeej, is geen regel, maar een vraag. pff)

RFTS




----------------------------------------------nog meer watjes-------------------------------------------------

Nationale Watjesdag
Beware Of The Watjes
Watje! De beuk erin!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten